Colitis Bij Honden: Symptomen, Oorzaken En Behandelingen

Canine colitis is een ontsteking van de dikke darm bij honden. Het is verantwoordelijk voor ongeveer 50 procent van de gevallen van chronische diarree bij honden, en hoewel het geen reis naar de eerste hulp vereist, vereist het zeker de inbreng van uw dierenarts.

De aandoening kan leiden tot pijnlijke, frequente uitstapjes naar de achtertuin voor uw hond, vaak om waterige, bloederige ontlasting te passeren. En, zoals veel aandoeningen die een gemakkelijke diagnose frustreren, kan colitis ook het tegenovergestelde effect hebben en constipatie veroorzaken.

Hier is alles wat u moet weten over de dikke darm en colitis bij honden.

Wat en waar is de dubbele punt?

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

De dikke darm is een andere naam voor de dikke of onderste darm. Terwijl voedsel door het lichaam van de hond reist, wordt het meeste opgenomen en gebruikt als brandstof of opgeslagen als vet. Het resterende voedsel, voornamelijk samengesteld uit onverteerbare vezels, komt de dikke darm binnen.

Er zijn drie functies van de dikke darm: ontlasting opslaan, water absorberen en verdere vertering van niet-geabsorbeerde voedingsstoffen. Het aantal bacteriën in de dikke darm is ongeveer tien keer zo dicht als de bacteriën in de dunne darm.

De bacteriën nemen de overgebleven vezels op en breken ze af in drie biochemicaliën: acetaat, propionaat en butyraat.

Deze voeden de cellen van de dikke darm - die een levensverwachting van een week hebben - en regelen de pH-balans zodat de gifstoffen die worden uitgescheiden niet opnieuw worden geabsorbeerd, en produceren ook gassen en pigmenten die worden gebruikt bij het creëren van ontlasting.

Wat zijn symptomen van colitis bij honden?

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

Omdat uw hond u niet kan vertellen wat hij voelt, moet u op uiterlijke tekenen vertrouwen om zijn gezondheid te meten. Een belangrijk voor de hand liggend symptoom van colitis is diarree, hoewel het ook kan leiden tot constipatie.

Om colitis-gerelateerde diarree goed te classificeren en te behandelen, moet worden bepaald of het probleem zich in de dunne darm - wat de ernstigste van de twee is - of in de dikke darm.

De volgende kenmerken worden vaak aangetroffen bij diarree van de dikke darm:

• Overbelasting tijdens ontlasting en een gevoel van plotselinge urgentie
• Vers bloed gevonden in de ontlasting
• Slijm in de ontlasting
• Krukken die normaal beginnen en los eindigen
• De ontlasting is vaak kleverig of slijmerig in tegenstelling tot waterig
• Het overgaan van gas
• Uitdroging door vochtverlies

Hoewel uw dierenarts colitis kan diagnosticeren op basis van symptomen, hangt de behandeling af van de aard van de diarree. Is het acuut (dat wil zeggen, is het plotseling verschenen), chronisch (aanhoudend gedurende enkele weken) of episodisch (keer op keer terugkerend)?

Plotselinge (acute) colitis bij honden

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

Als uw hond plotseling colitis krijgt, kan dit worden veroorzaakt door stress door gebeurtenissen zoals aan boord gaan, verhuizen, zwaar weer of een andere verandering in levensstijl, of het kan komen door een indiscretie in de voeding, zoals eten uit de vuilnisbak of te consumeren veel traktaties of een plotselinge verandering van dieet.

Deze gevallen kunnen meestal worden opgelost met de juiste medicatie en dieettherapie. De dierenarts moet ook controleren op parasieten, omdat deze colitis kunnen veroorzaken.

Chronische of episodische colitis bij honden

(Afbeelding tegoed: jarun011 / Getty Images)

Als de symptomen van colitis bij uw hond langer dan een maand aanhouden, zal uw dierenarts tests uitvoeren om de oorzaak te achterhalen. De tests omvatten het evalueren van de bloedchemie van uw hond, een rode en witte celprofiel (een CBC genoemd) en een fecale test op parasieten.

Mogelijk moeten ze ook de alvleesklier testen op zijn vermogen om spijsverteringsenzymen te produceren. Een dierenarts moet een fecaal uitstrijkje of een cytologietest onder de microscoop uitvoeren om te controleren op pathogene bacteriën die colitis kunnen veroorzaken, vooral de Clostridium-organismen.

Zweepwormen zijn een veelvoorkomende oorzaak van colitis bij honden, maar ze zijn moeilijk op te sporen. Als uw dierenarts zweepwormen vermoedt, kan hij / zij een behandeling voor de zweepworm voorstellen en kijken of dat het probleem oplost.

Andere parasieten in verschillende delen van het spijsverteringskanaal kunnen meestal gemakkelijk met medicijnen worden behandeld, maar zweepwormen kunnen moeilijk uit te roeien zijn, en een ontwormingsproces in meerdere stappen is meestal noodzakelijk.

Als de problemen na de behandeling terugkeren, kan uw dierenarts een colonoscopie met een biopsie aanbevelen om een diagnose te stellen.

Andere oorzaken van colitis bij honden

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

Er zijn veel mogelijke oorzaken van colitis bij honden, en het is belangrijk dat uw dierenarts tests uitvoert om te bepalen hoe de behandeling moet worden voortgezet en hoe om te gaan met onderliggende factoren die de aandoening kunnen verergeren.

Hier zijn een paar andere mogelijke oorzaken van colitis bij honden:

• Chronische inflammatoire darmaandoening: dit is een groep ziekten van de dunne en dikke darm waarbij het immuunsysteem van de hond, reageert op een allergeen of infectie, het slijmvlies van de darm aanvalt. Hoewel het te behandelen is, is het zelden te genezen.
• Vreemde lichamen: gras en stro bevatten veel onverteerbare vezels die de dikke darm kunnen irriteren. Honden die niet-voedzaam materiaal eten, lopen altijd het risico om periodieke aanvallen van colitis te krijgen.
• Prikkelbare darmsyndroom: meestal aangetroffen bij gestreste of zeer prikkelbare honden, deze aandoening heeft vaak een neurologische of psychologische oorzaak.
• Allergieën of voedingsintolerantie: Voedselallergieën kunnen vooral ontstekingen in het spijsverteringskanaal veroorzaken die tot symptomen van colitis leiden. Intolerantie voor bepaalde soorten voedsel, zoals tarwe of lactose, kan ook ontstekingen veroorzaken.
• Infectie: Virale of bacteriële infectie veroorzaakt meestal een reactie van het immuunsysteem, wat resulteert in een ontsteking.
• Darmkanker: dit is vooral het geval bij oudere honden.
• Reactie op medicatie: sommige antibiotica kunnen een slechte wisselwerking hebben met het spijsverteringsstelsel van uw hond en goede bacteriën doden die het spijsverteringsproces ondersteunen, met als gevolg overstuur.

Voorkomen, beheren en behandelen van colitis bij honden

(Afbeelding tegoed: Getty Images)

U kunt niet elke oorzaak van colitis voorkomen - soms heeft u er gewoon geen controle over. U kunt er echter zeker van zijn dat uw hond een vezelrijk dieet en veel water krijgt.

Probeer ook te voorkomen dat ze non-food materialen eten. Gras, stof en botten van tafelafval zijn allemaal erg zwaar voor het spijsverteringsstelsel en kunnen problemen veroorzaken.

De beste manier om colitis te behandelen, is door een juiste diagnose te stellen en de specifieke therapie te gebruiken die voor die aandoening is ontworpen. Als dit niet mogelijk is, kan uw dierenarts proberen de symptomen te behandelen als ze zich voordoen om het probleem onder controle te houden.

Hieronder vindt u medicijnen en strategieën die nuttig kunnen zijn bij de behandeling en behandeling van de colitis van uw hond.

Metronidazol

Dit is een ontstekingsremmend medicijn dat nuttig is in de dikke darm en het kan schadelijke organismen zoals Clostridia en Giardia doden.

Sulfasalazine

Dit medicijn is een sulfa-antibioticum dat een ontstekingsremmend salicylaat omgeeft. De sulfabinding houdt de ontstekingsremmende medicatie intact door de maag totdat deze de dikke darm bereikt.

Hoewel het een effectief medicijn is, hebben sommige ouders van huisdieren moeite om hun honden drie keer per dag te mediceren, wat nodig is.

Voedingsvezels

Er zijn drie soorten vezels: oplosbaar, onoplosbaar en mengsels. Over het algemeen geloven dierenartsen dat colitis een op vezels reagerende ziekte is. De vezels worden afgebroken tot voedsel voor nuttige darmbacteriën en om voedingsstoffen voor dikke darmcellen te leveren.

Fructo-oligosacchariden (FOS)

Sommige fabrikanten van hondenvoer maken een dieet op recept dat de toevoeging van FOS aan de formulering benadrukt. FOS's zijn koolhydraten die zijn verbonden met fructose (fruitsuiker) -eenheden die zich hechten aan glucose (zetmeelsuiker) -eenheden.

Terwijl de bacteriën van de dunne darm de meeste koolhydraten verteren, breken FOS's, hoewel geen vezels, op dezelfde manier af in de dikke darm en leveren ze dezelfde bio-chemicaliën op als vezels. Tests hebben aangetoond dat deze stof helpt bij het verwijderen van pathogene (ziekteverwekkende) bacteriën uit de dikke darm en de groei van goede bacteriën bevordert.

Diëten met FOS's kunnen colitis helpen beheersen.

Eliminatiedieet

Colitis kan het gevolg zijn van voedselintolerantie, hetzij voor een specifiek levensmiddel, hetzij voor conserveermiddelen, kleurstoffen, vulstoffen, verontreinigingen of zelfs de natuurlijke eiwitten in het voedsel. Uw hond kan ook allergisch zijn voor een bepaald voer, zoals tarwe of maïs.

De beste manier om deze allergieën vast te stellen, is door een puur dieet te geven, een dieet dat geen voedingsproduct bevat in het huidige dieet van uw hond. U kunt uw eigen huisgemaakte voedsel bereiden of u kunt een van de vele allergiespecifieke diëten kopen die tegenwoordig beschikbaar zijn, zoals eend, konijn of zoete aardappel om er maar een paar te noemen.

Tijdens de testperiode van acht tot tien weken mag de hond alleen het speciale voer eten, zonder dat er iets lekkers of lekkers is toegestaan. Dit is een gemakkelijke manier om een voedselallergie bij uw hond vast te stellen, en goedkoper dan de standaard huidtesten.

Clostridium behandelen

Clostridiumorganismen zijn een groep anaërobe bacteriën, wat betekent dat ze niet kunnen overleven in aanwezigheid van zuurstof. Ze zijn verantwoordelijk voor ziekten als tetanus, botulisme en gangreen.

Hoewel sommige Cl ostridium-organismen normaal in de dikke darm leven, veroorzaken ze geen problemen, tenzij de hond gestrest raakt of een verandering van dieet heeft waardoor ze kunnen overgroeien. Als ze eenmaal zijn uitgegroeid tot een groot aantal, kan het hoge niveau van gifstoffen dat ze produceren colitis veroorzaken.

Diagnose van Clostridiumziekte is gecompliceerd omdat een fecaal uitstrijkje zijn aanwezigheid kan aantonen, maar het is niet zeker dat de organismen gifstoffen produceren.

Uw dierenarts kan aanvullende tests voorstellen, zoals de omgekeerde passieve latexantigeentest of de ELISA-test, hoewel sommige dierenartsen de nauwkeurigheid van deze tests betwisten.

Soms zal een kuur met een Clostridium-dodend antibioticum, zoals amoxicilline, tylosine, clindamycine en metronidazol, dat andere eigenschappen heeft om colitis te bestrijden, als test worden toegediend.

Prednison

Dit is nog steeds het belangrijkste wapen bij de behandeling van inflammatoire darmaandoeningen, die met een biopsie moeten worden gediagnosticeerd. Uw dierenarts zal soms een proefkuur met prednison voorstellen om de colitis te behandelen.

Heeft uw hond ooit colitis gehad? Hoe heb je het behandeld? Laat het ons weten in de reacties hieronder!