Een plaveiselcelcarcinoom is een kwaadaardige tumor in de epidermale laag van de huid van een hond. Het verschijnt vaak als een massa witte huid of een verheven knobbel die direct op de huid van een hond, in de nagelbedden van de tenen of in de mond kan zitten.
De massa kan gaan bloeden naarmate de toestand vordert. Plaveiselcelcarcinomen zijn kwaadaardig, hoewel ze langzaam metastaseren en beter te behandelen zijn dan veel andere vormen van kanker; tumoren in het nagelbed groeien echter sneller en zijn moeilijker te behandelen.
Als u een knobbel op de huid, het nagelbed of de mond van uw hond ziet, moet u onmiddellijk naar een dierenarts gaan voor een juiste diagnose en behandeling. Dit is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van plaveiselcelcarcinomen bij honden.
Symptomen van plaveiselcelcarcinoom bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
Symptomen van plaveiselcelcarcinomen bij honden kunnen variëren, afhankelijk van waar de tumor zich bevindt. Ze kunnen ook moeilijk te herkennen of te onderscheiden zijn van andere zweren, zweren, bultjes of laesies die bij uw hond voorkomen.
Als u mogelijke tekenen van een plaveiselcelcarcinoom bij uw hond ziet, kunt u het het beste laten controleren door een dierenarts die tests kan uitvoeren en een juiste diagnose kan stellen.
Hier zijn een paar tekenen van plaveiselcelcarcinomen bij honden:
- Knapperige of bloedende wond die niet geneest, zelfs niet met antibiotica of crèmes
- Zweren in gebieden waar de vacht wit of licht van kleur is
- Witte gezwellen of huidmassa's
- Groei op de neus, tenen, benen, scrotum of anus
- Wrattenachtige knobbels
- Mank lopen of pijn tijdens het lopen
- Kreupelheid
- Kwijlen
- Moeite met kauwen of slikken
- Hoesten
- Ontsteking, bloeding of zwelling in de mond
- Losse tanden
Oorzaken van plaveiselcelcarcinoom bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
De oorzaken van plaveiselcelcarcinomen bij honden zijn enigszins moeilijk te bepalen, aangezien er verschillende genetische en omgevingsfactoren zijn die bijdragen aan de ontwikkeling van de aandoening.
Blootstelling aan ultraviolet licht of zonlicht is de factor die de meeste mensen kennen. Delen van het lichaam die meer worden blootgesteld aan zonlicht, zoals plekken met een lichtgekleurde vacht of een dunne bedekking, lopen een hoger risico, net als honden die op grotere hoogte leven.
Er zijn andere factoren waardoor een hond meer kans heeft op het ontwikkelen van plaveiselcelcarcinomen. Honden van zes tot elf jaar oud en honden van grote rassen lopen het meeste risico. Honden met een verzwakt immuunsysteem lopen ook een verhoogd risico.
Er kan ook een verband zijn tussen plaveiselcelcarcinoom en het papillomavirus.
Ras kan het risico op de aandoening beïnvloeden. Basset Hounds, Collies, Keeshonds en Standard Schnauzers zijn vatbaar voor plaveiselcelcarcinomen van de nagelbedden.
Teckels, Gordon Setters, Labrador Retrievers, Schnauzers, Scottish Terriers, Standard Poodles en Rottweilers ontwikkelen eerder plaveiselcelcarcinomen op de huid.
Engelse springerspaniëls en Shetland-herdershonden zijn vatbaar voor plaveiselcelcarcinomen in de mond.
Behandelingen voor plaveiselcelcarcinoom bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
Het is belangrijk voor honden om een behandeling voor plaveiselcelcarcinomen te krijgen, omdat kanker bijna nooit vanzelf verdwijnt zonder behandeling. Het immuunsysteem van een hond kan sommige kankercellen doden. Het doodt ze echter zelden allemaal, en deze vorm van kanker kan het immuunsysteem aantasten.
De meest voorkomende vorm van behandeling van plaveiselcelcarcinomen bij honden is chirurgische verwijdering.
Er zijn andere vormen van behandeling voor delen van het lichaam waar een operatie gevaarlijk kan zijn. Deze methoden omvatten cryochirurgie, waarbij de tumor wordt bevroren met vloeibare stikstof, fototherapie of radiotherapie.
In het geval van plaveiselcelcarcinomen van het nagelbed moeten mogelijk een of meer tenen worden geamputeerd. Een deel van de neus of het oor kan ook worden verwijderd als een plaveiselcelcarcinoom op die delen van het lichaam verschijnt.
Dit zijn meestal cosmetische veranderingen, en de meeste honden herstellen en leiden een normaal leven. Soms, wanneer een tumor niet kan worden verwijderd, wordt deze behandeld met chemotherapie en bestraling. Uw dierenarts kan bepalen wat de beste manier van handelen is.
Heeft uw hond ooit een plaveiselcelcarcinoom gehad? Hoe heeft uw dierenarts uw hond behandeld? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
