Aanvallen bij honden zijn onvrijwillige stuiptrekkingen of toevallen waarbij de spiercontrole verloren gaat als gevolg van een onderbreking van de normale hersenfunctie. Ze kunnen leiden tot bewustzijnsverlies, maar dit is niet altijd het geval.
Er zijn verschillende redenen waarom een hond epileptische aanvallen kan krijgen, hoewel de oorzaak soms onbekend is. Als de aanvallen blijven terugkeren, kunnen ze worden veroorzaakt door een epileptische aandoening die epilepsie wordt genoemd.
Aanvallen bij honden kunnen slechts spiertrekkingen of licht schudden zijn, of ze kunnen resulteren in instorting en een volledig verlies van spiercontrole. Ze kunnen seconden of enkele minuten duren. Ze zijn erg zorgwekkend en kunnen beangstigend zijn om te zien.
Als uw hond een aanval of terugkerende aanvallen heeft, moet u uw dierenarts raadplegen zodat deze de oorzaak kan vinden en een behandeling kan voorschrijven. Dit is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van aanvallen bij honden.
Symptomen van aanvallen bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
De symptomen van aanvallen bij honden kunnen variëren in intensiteit en lengte. Sommige zijn erg mild en duren maar kort, terwijl andere gepaard gaan met chaotisch verlies van spiercontrole en enkele minuten aanhouden.
Het kan moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen een aanval en een flauwvallen, hoewel er enkele verschillen zijn. Wanneer honden flauwvallen, zien ze er over het algemeen niet versuft uit en staren ze niet weg voordat het gebeurt. Honden die flauwvallen, herstellen over het algemeen snel en poepen meestal niet tijdens de aflevering.
Hier zijn enkele symptomen van aanvallen bij honden die u kunnen helpen identificeren wat er aan de hand is:
- Ineenstorting
- Trekken, verstijven of trillen van spieren
- Verlies van bewustzijn
- Kwijlen
- Vocalisatie
- Tong kauwen
- Schuimende mond
- Ontlasting of plassen
- Peddelen met de benen
- Voor de aflevering versuft staren of kijken
- Desoriëntatie, wiebelen of tijdelijke blindheid na de episode
- In cirkels rondlopen na de aflevering
- Kwijl of bloed uit de mond na de aflevering
- Verbergen na de aflevering
Deze symptomen kunnen variëren, afhankelijk van het type aanval.
Een gegeneraliseerde of grand mal-aanval vindt plaats wanneer er abnormale elektrische activiteit in de hele hersenen is, en resulteert vaak in convulsies en bewustzijnsverlies dat van seconden tot enkele minuten kan duren.
Focale aanvallen komen alleen voor in één deel van de hersenen en resulteren meestal in ongebruikelijke bewegingen van één ledemaat of zijkant van het lichaam, hoewel ze kunnen escaleren tot gegeneraliseerde aanvallen.
Oorzaken van aanvallen bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
Er zijn veel mogelijke oorzaken van aanvallen bij honden, maar de meest voorkomende oorzaak is idiopathische epilepsie. De exacte oorzaak van idiopathische epilepsie is niet bekend, maar er is een genetische component waardoor sommige honden vatbaar zijn voor de aandoening.
Beagles, Belgische Tervurens, Golden Retrievers, Keeshonds, Shetland Sheepdogs en Vizslas lopen het grootste risico op idiopathische epilepsie, hoewel Berner Sennenhonden, Engelse Springer Spaniels, Finse Spits en Ierse Wolfshonden ook vatbaar zijn.
Er zijn ook verschillende oorzaken van aanvallen bij honden die niet genetisch zijn, waaronder de volgende:
- Vergiftiging
- Leverziekte
- Nierziekte
- Bloedarmoede
- Encefalitis
- Beroerte
- Hersenkanker
- Hypertensie of hypotensie
- Elektrolytproblemen
- Hoofd wond
- Encefalitis
Behandelingen voor aanvallen bij honden
(Afbeelding tegoed: Getty Images)
Als uw hond een aanval heeft, is het belangrijk dat u deze zo veilig mogelijk houdt. Plaats ze uit de buurt van meubels, trappen of iets anders dat een risico voor hun veiligheid kan vormen.
Raak hun mond of hoofd niet aan en stop niets in hun mond. Honden zullen niet stikken in hun eigen tong, en u kunt gebeten worden als u in de buurt van hun mond bent.
Als de aanval enkele minuten duurt, probeer dan koud water op de poten van uw hond te doen, omdat deze dan oververhit kunnen raken. Praat zachtjes tegen uw hond en raak hem van het hoofd af om hem gerust te stellen.
Ga naar de dierenarts zodra de aanval stopt. Hoe langer de aanvallen voortduren, hoe groter het risico op oververhitting en hersenbeschadiging. Een dierenarts kan uw hond intraveneus Valium geven om een aanval te stoppen.
De behandeling van aanvallen bij honden hangt af van de onderliggende oorzaak. In het geval van idiopathische epilepsie kan uw dierenarts anti-epileptica voorschrijven, zoals fenobarbital of kaliumbromide.
Volg de instructies van uw dierenarts nauwkeurig op en houd er rekening mee dat langdurig gebruik van deze medicijnen kan leiden tot gewichtstoename, dus u moet het gewicht van uw hond in de gaten houden. Uw dierenarts kan dieetveranderingen voorschrijven. Het wordt ook aanbevolen dat honden met epilepsie niet zwemmen, omdat ze kunnen verdrinken als ze een aanval in het water hebben.
Andere onderliggende oorzaken worden anders behandeld. Sommige aandoeningen vereisen mogelijk medicatie of dieetveranderingen. Andere ernstige aandoeningen zoals kanker kunnen chemotherapie of een operatie vereisen.
Zodra uw dierenarts een juiste diagnose heeft gesteld, kan hij een behandelplan adviseren om aanvallen in de toekomst te voorkomen.
Heeft uw hond ooit een aanval gehad? Hoe heb je het behandeld? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
