"Parvo" is een woord dat de meeste puppy-ouders leren - en leren vrezen. Het is een afkorting voor canine parvovirus, de meest voorkomende besmettelijke hondenziekte in de VS.
Hoewel het een relatief nieuwe ziekte is in de hondenwereld, is parvo alomtegenwoordig - op hoge niveaus aanwezig in elke omgeving, van huis tot kennel tot park. In feite wordt het proberen om een puppy te beschermen tegen blootstelling in deze tijd als volkomen zinloos beschouwd.
Het is een belachelijk sterk virus dat maandenlang kan overleven op levende wezens en zelfs op objecten zoals meubels, speelgoed en tapijten. Het is ook een ernstige ziekte: het kan binnen enkele dagen dodelijk zijn en het is voor 80 procent dodelijk.
Puppy's jonger dan zes maanden en oudere honden zijn het meest kwetsbaar. Gelukkig is een eenvoudig vaccin voldoende om deze vreselijke ziekte te voorkomen. U moet uw dierenarts raadplegen als uw hond het vaccin niet heeft gekregen of als uw huisdier symptomen van de ziekte vertoont.
Dit is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van parvovirus bij honden.
Symptomen van parvovirus bij honden
Het is mogelijk dat volwassen honden een milde vorm van parvo hebben en helemaal geen symptomen vertonen.
In de acute fase omvatten de symptomen echter:
- Verlies van eetlust
- Depressie
- Koorts
- Ernstige uitdroging
- Lethargie
- Bloedige diarree
- Ernstig, herhaaldelijk braken
De ziekte kan een hond vrij snel doden (soms binnen enkele dagen), en het kan overlevende dieren met darm- en hartschade achterlaten. Dus als u symptomen ziet of zelfs parvo vermoedt, ga dan onmiddellijk naar uw dierenarts.
De enige manier om zeker te weten of een hond parvovirus heeft, is door middel van een diagnostische test.
Oorzaken van parvovirus bij honden
(Afbeelding tegoed: Todorean Gabriel / Getty Images)
Parvo is eigenlijk een familie van virussen. Veel zoogdieren hebben er een versie van, inclusief mensen. Gelukkig gaat parvo echter niet van soort op soort over - elk diersoort krijgt zijn eigen speciale versie.
Het virus werd voor het eerst geïsoleerd in de jaren zestig, maar een mutante vorm genaamd CPV-2 verscheen vrijwel van de ene op de andere dag in 1978. Toen verscheen een mutatie daarvan in 1979, wat een echte gezondheidscrisis veroorzaakte in de hondenwereld - een epidemie die duizenden mensen het leven kostte. huisdieren en veroorzaakte een vaccintekort.
Tegenwoordig is dat virus verdrongen door een versie genaamd CPV-2b, maar vanwege vaccinatie voor puppy's en strenge gezondheidscontroles zijn er maar heel weinig gevallen van volwassen parvo; het wordt beschouwd als een "puppyziekte".
Toch is het heel ernstig: honden vangen parvo en sterven er elk jaar aan. Er wordt gesproken over andere soorten die beginnen op te duiken.
Het virus zelf is bedrieglijk eenvoudig: slechts een enkele DNA-streng, zonder de gebruikelijke omhulling van vet om het te beschermen. Dit, ironisch genoeg, maakt het moeilijker om te doden met standaard ontsmettingsmiddelen en zorgt ervoor dat het wel vijf maanden buiten een gastlichaam kan overleven.
Parvo wordt meestal van hond op hond verspreid door direct contact - in parken, hondenshows, kennels, dierenwinkels en dergelijke - of door contact met geïnfecteerde uitwerpselen. Mensen kunnen bijdragen aan de verspreiding van de ziekte door ontlasting op hun schoenen te volgen.
Omdat het virus een breed temperatuurbereik kan overleven en maandenlang buiten het dier kan leven, is het buitengewoon moeilijk om uit te roeien. Daarom is vaccinatie zo belangrijk.
Preventie en behandelingen voor parvovirus bij honden
De beste tijd om de dierenarts over parvovirus te zien, is wanneer u uw puppy laat vaccineren. De timing van het beschermen van uw puppy kan echter een beetje lastig zijn. De milde en tijdelijke immuniteit die de moeder aan haar pups doorgeeft, kan de effectiviteit van het vaccin zelfs verstoren.
Precies wanneer die maternale antilichamen vervagen, varieert van hond tot hond, afhankelijk van factoren zoals voeding, medische geschiedenis en zelfs ras. Het is dat tijdsbestek nadat de immuniteit van de moeder is vervaagd en voordat het vaccin is geactiveerd wanneer puppy's dit altijd aanwezige virus oplopen.
Daarom moeten puppyvaccins in ten minste twee fasen plaatsvinden en daarom is het van vitaal belang dat u dat tweede bezoek aan de dierenarts niet overslaat.
Het is ook belangrijk om uw hond niet op de grond te laten lopen waar besmette honden kunnen zijn geweest totdat het vaccin volledig is ingetrapt. Vraag uw dierenarts wanneer het veilig is om uw pup mee op pad te nemen.
Voor honden die de ziekte krijgen, betekent behandeling over het algemeen een langdurig en duur verblijf in het ziekenhuis, met ten minste vijf tot zeven dagen op de intensive care, rehydratatie door een infuus, veel antibiotica en medicijnen om misselijkheid onder controle te houden.
Veel ernstig besmette dieren sterven, zelfs met de best beschikbare zorg. Zonder de juiste hoeveelheid goed uitgebalanceerde intraveneuze vloeistoffen is hun kans op herstel erg klein. De prognose verbetert met de juiste zorg en vroege detectie.
Parvo verslaan is een moeilijke uitdaging, zelfs voor de zwaarste puppy's.
Geïnfecteerde honden moeten geïsoleerd blijven om verspreiding van de ziekte te voorkomen, en alle voorwerpen of oppervlakken die ze aanraken, moeten grondig worden gewassen.
Is uw hond ingeënt tegen parvo? Hoe houd je je hond gelukkig en gezond? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
